Küçük meyveli yoğurt kabı büyüklüğündeki plastik, altı delikli kaplara; önce torf, sonra da bir-iki tohum koyduk. (Torf, bataklık v.b. su altındaki arazilerde yetişen bitkilerin, su dibinde çökerek yıllarca bekleyerek kısmen çürümesi sonucu oluşuyormuş.) Bu ektiklerimiz, bir serada bekleyip fidelenecek, ve fidelendikten sonra toprağa aktarılacak.
Bunun için, ayrıca bir sera yapıldı orada. Şeffaf plastikten yapılan seranın tabanında ot dürüyüp fideleri ele geçirmesin diye, seranın tabanı bellendi.
Çiğdem'deki bahçenin planı hakkında konuştuk. Şunları öğrendik:
* Kimi bitkilerin yan yana yetişip büyümesi daha kolay oluyor. Birbirini destekliyorlar. Bu bitkilere "kardeş bitkiler" deniyor.
* Bazı tohumları (patlıcan, kabak, kavun, karpuz, biber, domates, v.b.) serada fidelemek daha iyi iken, bazı tohumları (mısır v.b.) doğrudan toprağa ekmek daha iyi oluyor.
Orada, plandakinden çok daha fazla tohumu seraya koyduk, ve İnci Hoca da dedi ki, "Artanlarla ODTÜ'de gerilla bahçecilik yapalım." Yarın toplantıda konuşuruz :)
